Gisteren kreeg ik een vier bladzijden lange brief van mijn anonieme pennenmaat bij Traliepost. Een man die jarenlang vertoeft in de Rijksgevangenis van Oudenaarde. Hij gebruikt als pseudoniem Sloeber, de naam van een van zijn honden. Ik gebruik Wijnande, hoewel Sloeber daar Wyande van maakte.
Terugschrijven doe ik heel graag. Dat mag van de Traliepost-medewerkers via mail, waarna zij de brief omtoveren tot papieren lectuur. In kleur zelfs. Die kennis geeft mij de vrijheid om in het wilde weg foto's te publiceren.
Op zoek naar een afbeelding van een kieken via Google krijg ik als resultaat dineblog. Hè? Dat is iets van mij!
Ik bezoek de blog en ontdek informatie over de tijd dat ik bij Bielebale actief was. Een plek waar ik intussen mijn ontslag nam omwille van de nood aan afbouw van activiteit. Hoe kan ik in drie jaar tijd vergeten dat ik een blogger ben?
Wel, Kieken, dat ligt aan die NAH, niet?
Reacties
Een reactie posten