Als ik vanochtend gezwind naar het huis van mijn gezondheid en ontspanning fiets voor een les lu jong, bezorgt het meer dan drukke verkeer mij frustratie en spanning. De eerste tien minuten van de les krijg ik dat niet van me af geworpen. Gestaag trekt Katrien me mee in haar flow, wat me naarmate de les vordert meer en meer doet glimlachen.
Het is de voorlaatste les van dit schooljaar. Laat ik er in ’t najaar voor zorgen opnieuw met een zekere regelmaat te gaan. Dan hoeft Katrien mij niet aan anderen voor te stellen als diegene die slechts sporadisch naar de les komt.
https://ugo-relax.be
Thuis bekijkt manlief een kookprogramma. De tv-kok heeft het over haartijd. West-Vlaming? Vol verlangen naar zout besluit ik microgolfovengewijs wat maïs om te zetten in popcorn.
https://www.eetblog.nl/magnetron-popcorn-maken/
Na een haartijd van drie minuten kan ik het zoutige goedje tot mij nemen. Is dit nu junkfood? Volgens mijn man is het winterkost. Bij 31°C smaakt het mij prima want ik had een zoutnood. 😁
We mogen weer met zijn tweeën de Colruyt binnen. Bij dat avontuur vervang ik mijn hoorapparaat door een oordopje. Verstandige voorziening. Akoestische overlast zorgt veel te vaak voor oververmoeidheid.
Het personeel lijkt week na week te verjongen. Vandaag staat Jordi tot onze dienst. Grappige kerel, van wie ik vermoed dat zijn eventuele zussen Shanya en/of Kimberley heten. Om in de flow te blijven…
Reacties
Een reactie posten