Ontrommelen

Slapen wil niet lukken. Honger is het enige wat mij uit het woelbed jaagt. Na een fruitig ontbijt besluit ik vandaag uitzonderlijk terug in bed te kruipen. Toch check ik eerst mijn mails en mag ik nog een tekst nalezen voor de ME-gids.

https://www.me-gids.net

Omdat ik al eens durf te liggen piekeren in bed schreef ik op een A4 een todo-lijst, in de hoop dat wat er maalt nu op dat papier blijft zitten.

En het ooit door kleuterdochter Ellen beschilderde T-shirt vliegt van voddenmand naar meeneemdoos. Dan kan zij ermee doen wat ze wil. Verantwoordelijkheid verleggen, da’s ook ontrommelen.

Nog steeds in het raam van ontrommelen, kreeg ik een telefoontje van Wendy van het gemeentebestuur. Ik vulde namelijk online een meldingskaart in met de melding dat mijn zwerfvuilzak te zwaar is om tot aan het gemeentehuis te sleuren (een brug te ver) en dat ik hem dus dichter bij huis achterliet. Die plaats wordt in samenspraak met Wendy mijn vaste achterlaatstek, waar gemeentearbeiders elke maandag passeren voor het afhalen van de rommel.

Even later bel ik Wendy nog eens terug. Hoe geraak ik aan een nieuwe voorraad zwerfvuilzakken nu het gemeentehuis alleen na afspraak toegankelijk is? Dat gaat ze voor mij oplossen. Morgen ligt er een rol klaar voor mij aan het onthaal van de bib, hip hip.