Tussen regenbuien door arriveer ik droog in de bib om lekker veel werk te verzetten. Als ik bezig ben bij de boeken voor de jeugd, neemt een dame plaats aan de computerterminal. Daarbij verschuift ze de stoel zo decibel-producerend dat het mij opschrikt als was het een kanonschot. Die kanonskogel veroorzaakt naklinkende pijn, die mij de hele namiddag blijft vergezellen.
Wat een geluk dat de juffen van twee klasjes de kinderen hun geleende boeken in de inleverbox laten deponeren! Op die manier blijven mijn oren gespaard van kinderenthousiasme.
Kloppen en boren hoort er vandaag bij, nog steeds ten behoeve van verbouwingen.
Geluidsoverlast slaagt er elke keer opnieuw in om vaten vol energie gewoon te laten wegstromen, waarbij ik even overweeg om in foetushouding op de grond te gaan liggen. Stel je voor!
Ik neem een foto die mijns inziens het auditieve effect perfect weergeeft.
Een hapje troost is aan de orde als ik huiswaarts fiets. Twee eclairs verblijden onze snoeplust.
Reacties
Een reactie posten