4u30. Het heeft geen zin nog te proberen slapen. De wil om te wassen jaagt mij al uit bed. Badlinnen en aanverwanten vliegen de machine in. Gisteren is daar zodanig op gezweet dat opfrissing nodig is, vooral omdat een piepklein deel van ons avondeten - pasta en een diabolische tomatensaus met zeevruchten - hier en daar op de badjas is blijven plakken.
We zijn gaan zweten in sauna Katara (na afspraak én bubbelgewijs), waar de serveuse vroeg of het avondeten lekker was en op onze ophemeling van de spijs antwoordde dat ze die schotel ’s middags ook had gegeten. En dan vraag je of het gesmaakt heeft!
De hele schotel kreeg ik niet op omdat we als voorgerecht al twee mini-loempia’s hadden verorberd met ook daarbij een hemels zoetzuur sausje. Daarbovenop dien ik op de lijn te letten.
Tijdens ons relax-gebeuren had ik heel graag een poetsploeg aan het werk gezet zodat de overgang van Katara naar thuisfront niet zo confronterend zou zijn.
En wat hebben we geleerd vandaag?
Ten eerste: de stofzuiger is een cruciaal attribuut.
Ten tweede: te allen tijde dient het verlangen naar een slanke lijn onze eetlust in te tomen.
Ten derde: respect voor zij die kunnen uitslapen!
Reacties
Een reactie posten