Iets pluizigs

Tijdens het fit-o-meteren kom ik een klein loslopend wit hondje tegen waar na een tijd een bazin op volgt. Wat een zuurpruim! Mijn ochtendgroet beantwoordt ze met een kwade blik. Ik ga verder met de oefeningen en bedenk dat de dame misschien zo vies kijkt omdat haar hondje aan het loslopen was, wat niet mag in het park. Misschien bereidde ze al een ruzie voor na een eventuele opmerking van mij? Goeiemorgen!

De installatie is in slechte staat, tot het ontbreken van informatieborden toe. Daarom begeef ik mij na het volbrengen van alle oefeningen van Schilde naar Wijnegem om daar in het park vast te stellen dat de toestand geen haar beter is. 


Daar kan ik niet meteen iets aan veranderen, dus moet ik het aanvaarden. Krakkemikkig fit-o-meteren gaat ook.


Gerlinde, mijn een-keer-per-week-fit-o-meter-maatje, mail ik mijn bevindingen. Daarbij schrijf ik dat het ideaal zou zijn om de ene oefening in Wijnegem te doen en de andere in Schilde. Zo zouden we wel veel heen een weer moeten lopen of fietsen. 


Er valt mij nog iets pluizigs op, waar ik totaal niet van weet of het dierlijk of plantaardig is. Dat heb ik via Facebook gevraagd aan Dirk, gewezen collega bij een van mijn vele provinciale werkplekken én specialist terzake.

Ik ben benieuwd.


Het komt alleszins niet van het loslopend hondje, noch van de bijhorende zuurpruim. 😂






Reacties